ve O ANDA TEOMAN AÇTI KIZ...

kız uyuyordu.sallandığını hissetti.önce gözünü açtı..etrafı izledi.baktıki deprem oluyor.geçmişten kalan o karanlık korku patlamıştı en derinlerinde.sarıverdi baştan aşağı dört bir yanını.elleri soğuklaştı,yüzü beyazlaştı..bilemedi ne yapmalı.eskiden kalan boğuk sesli anlar bir damlayla düşüverdi yastığa.dahada canlandı tozlu hatıra.yalnızdı o anda.öldüğünü düşündü.yalnız öldüğünü.kalktı yatağından..koştu içeri..en yakın dostuna..
  o uyuyordu..daha da yalnız hissetti..kalk dedi..kalk deprem oluyo..anlamadı.idrak edemedi neyin ne olduğunu..umursamadı bile.bilmiyordu çünkü yaşamamıştı,hissetmemişti o anı..kız çıktı odadan..geçti karanlık salona,hep gittiği köşedeki cama..baktı dışarı.dışarıdaki insanlara.flaşlar patlamaya başladı.ambulans,kalabalık,ağlamalar,bağırmalar...
   yaktı bir sigara..iyice çekti içine.herşeyi derinlere gömmek ister gibi.artık olanları unutmak ister gibi...elini uzattı..ve...
ve O ANDA TEOMAN AÇTI KIZ..

                                                                                                                              kızıma...