bıraksaydım da yaşasaydı...

bir çiçeğim olsun istedim..ona bakmak sulamak ilgilenmek istedim..nasıl olucağını hiç düşünmemiştim ama bir tane olsun istedim..ben nasıl olsa falan derken çıkıverdi karşıma..nasıl güzel nasıl narin kıpkırmızı diri bir gül...akşamın kızıl güneşi altında alev alev yanıyodu sanki..ateşiyle benide yakacağını hiç düşünmeden koştum yanına benim olsun istedim..heryanım titriyordu..ellerim,ayaklarım heycanlıydım artık benim olucaktı..
aldım onu koydum kendimce en güzel yere..hergün suladım hergün sildim yapraklarını..önceden de çiçek bakmıştım ama onlara baktığım gibi bakmadım ona biran gözümü ayırmadan baktım..sonra dışarı çıktım bir baktım heryerde çiçek dolu..ama benimkisi en güzeli dedim hep..diğerlerinin kokusu geldi..kopup önüme düştüler..ama yılmadım kendi çiçeğimin üstüne titredim hep..
bir baktım ki diğerlerine bakarken aslında kendi çiçeğime hiç bakmamışım git gide güzelleşmiş aslında az su verdiğim için yaprakları sararmış,boynu bükülmüş,her yanını böcekler sarmış..ben böcekleri silkeledikçe yenileri geldi..baktım ki çiçek elden gidiyor..ne yapsam eskisi gibi olsa diye kendimi yedim durdum..
durup karşıdan baksaydım o benim çiçeğimdi bir kere..kendini yenilerdi..benim saksımdaydı..ama düşünemedim tekrar eskisi gibi olsun diye daha çok su verdim..böcekler gitsin diye olmadık ilaçlar sıktım üstüne..
çiçek hep aynıydı ama bana öyle gelmiyordu..baktım en sonunda çiçeğim eskisi gibi harika ilah gibi..bebek gibi..
ama yıpranmıştı artık..çok sudan canı çıkmıştı artık..çok güzeldi ama boynu büküktü..öyle olmasın diye tuttum sapından düzelteyim dedim..bir ip bağlarım korurum onu dedim..tuttum kaldırdım ve..dayanamadı kırıldı..koptu..bikaç yaprak düştü ayaklarımın dibine..yoktu artık..o gözümden sakındığım en değerlim yoktu artık..saksım boştu artık..
çok içim acıdı..önce boğazımda bir yumruk,olduğu gibi miğdeme inen ağrılar başladı..her aklıma geldikçe benim yaptığım aptallıklar aklıma gelince göğüs kafesim sıkıştı..pressleniyordum sanki..o benimdi çiçeğimdi..güzel çiçeğimdi,kızıl çiçeğimdi,küçük çiçeğim benimdi..dayanılmaz bir acıydı işte bu..
ama ne yapıyorum..geri kalanla idare ediyorum..kökü benim ellerimde..yavaş yavaş suluyorum..eskiden yaptıklarımı düşünüyorum..o filizden fışkıran yaprağı gördüğüm anda kendi saksıma kapanıcam..istediği kadar su verip ilaçlanması gerekirse dikkatli yapıcam..
ama bunun yanında diğer çiçeklerede bakıcam..bakıcam ki çiçeğim yeniden doğduğunda her kokuya doymuş olup sadece onun kokusunu duyayım...

durmuşmuyuz..belkide...
karar verdikmi peki
ne için
hayata dair...bakıyorum..karanlık..hep karanlık..
uzaktaki balıkçı kayıklarından denize yansıyan ışıkları görüyormusun..
işte hayata o kadar uzağız..görüyoruz ama gitmiyoruz da..
git ozaman ne bekliyorsun..
yalnızlığımın rehber olmasını..
baksana hiç düşündün mü..insanların yersiz bağırışlarını..sen ben bizlerde öyleyizdir hep..peki sonuç ne..
bulanık uykularımızdan uyandığımız günlerde sessiz çığlıklar atardım ama hep duyulurdu..
peki diğerleri
umurumda diğerleri..
işte hayat tamda budur diğerlerini boşverdiğin anda başlar yok oluşun..çünkü onlarında boşverdikleri arasındasındır..
yok olmaya çalışmak için kolay bi çaba
belkide
aynen öyle sildiğimiz hatıralara döndüğümüzde nasıl siliklerse diğerleri benmim için herzaman öyle
hoyratça savur düşüncelerini belki yakalyan olur..
biri yeter bana..
nerde o peki..
karşımda..
karşındakilerin düşüncesine önem vermediğin sürece istediğin yolda yürüyemezsin..
nasıl..
diğerlerinden bir kaç cm çıkık duran taşa ayağın takıldığı zaman anlarsın bunu..
sıkıldım yeter..
gerçekten sıkıldın mı.
evet..peki neyden sıkıldın..
herşeyden..
peki neden kendini öldürmüyorsun var olmanında bir anlamı olmamalı senin için..
var oluşumla kendimi yok etmem yetmiştir herzaman bana..

OMFG..

salonun ortasında carmina burana eşliğinde açık camlardan içeri biraz rüzgar girmesiyle mutlu olduğum aynı zamandada üstüste duran kitapların aksında yerde yuvarlanıyorum..şuan kendimi yeni emekli olmuş insanlar gibi hissediyorum kafamda birsürü şey yapmak için planlar birikiyor.boş durmayım diye bişeyler yapıyormuş gibi görünmek için hareket halindeyim..şöyle uzaktan kendime bakma imkanım olsa göreceğimki kuyruğunu yakalamaya çalışan köpekler gibi kendi etrafımda dönüyorum.sigara içmek eskiden herhangi bir boşlukta hiç olmazsa bir kaç dakikamı doldurmak için alternatifimdi..kesmiyor artık arkadaş..böyle boş durmaktansa kazıya geri dönelim mezar çıkarayım yine..işe yarıyodum hiç olmazsa.

DEFTER..

ilkokuldaki defterlerin köşesi gibi hayatım..köşeleri üstüste binip içe katlanmış,hep düzeltmeye çalışırım ama düzelmez..bozulmuştur artık..sonra ne olur ataç takarsın bişeylere sırtını dayarsın yani birdaha aynısı olmasın diye hep düz olsun diye..sonra bakarsın ataç izleri kalmış..nabarsan yap ilk aldığın gibi tertemiz düz olmaz..her sayfada başka şeyler var..yenibişeye başlarkenki gibi..ilk baş düzgün yazarsın sonra sıkılır karalarsın..her defter insanın hayatıdır aslında..nekadar dışını kaplayıp güzel göstermeye çalışsanda sayfalara kenar süsü yapsanda..bozulmuşsa bikere düzelmez hiçbirzaman..yeni defter yeni sayfalar  gösterir ne kadar ders aldığını…

yolda olmak

yolda olmak.....çoğu şeyden kurtarır insanı.bir o kadar da bişeylere bağlar..uzaklaşırsın.kafandakilerden,şehirden,tanıdığın insanlardan,tanımadığın insanlardan,seslerden,gölgelerden,konuşmalardan..herşeyden..yolda oldukça susarsın..içinle konuşmaya başlarsın dikkat etsen anlarsın hayatında hiç konuşmadığın kadar konuşursun ozaman..her baktığın şeyi gördükçe anlamlandırmaya başlarsın..başka işin yoktur çünkü..yolda olmak insana güç verir..hayatını düzene sokar,plan yapmayı öğretir.yolda olduğun zaman o ana kadar yapmadıkların gelir aklına hepsini yapmak istersin o an..hayatının boşa geçirdiğin anlarına geri dönüp tek tek içlerini doldurmak istersin..yolda yorulursun ama dinlenirsinde..tıpkı kitap okumak gibi,tiyatro izlemek gibi,fotoğraf çekmek gibi..
her yola çıktığında bir öncekinde yaptığın hataları,eksikleri telafi edersin..bu zamanla hayatınada yansır
..yolda olmak insanı olgunlaştırır..

ciddiyetsiz komedya..

alo..
efendim..
nasılsın..
neden aradın..
neyse..uzatmayalım seninle konuşmak istiyorum müsait olduğun bizaman varmı bugün için..
ss..sanmı..
lütfen 1 saatinde mi yok..
peki tamam çok uzatmayalım ama..artık çok konuşulucak bişeyimizin olduğunu sanmıyorum..ama yaşadıklarımızın hatrına son bir buluşmayı kabul ediyorum..ama şunuda unutma son kez..
tamam anladım zaten bende çok uzatmıycam..bu konuşma aramızda kalmış olan son kırıntıları silkmk için..
peki nereye geleyim..
herzamanki saatte herzamanki yerde..
............... peki..


hoşgeldin..
hoşbulduk..nasılsın..
direk konuya girsek..
mmm..peki tamam..bişey içermisin..
...bi bira alayım..
....benim bugün çok içesim var aslında..etrafıma baktığım zaman herkes rahatça hayatını yaşarken ben ölümüne kısıtlanıyorum sanki..ne yapayım anlamıyorum..etrafımda hep bir gerginlik..sahtelik devrilen bi kovanın içindeki su gibi yayılıyor çevreme..aslında durmadan şarap içip sınırsızca kan kusasım var..eğleniyormuş gibi görünmek içimdeki mutlu adamı on bin parçaya ayırarak leşini çıkardı..bıktım artık herşeyden..
heeyy..ne oluyosun..ben farklı şeyler konuşucaz sanmıştım sen..seni..yani böyle beklemiyodum..neler oldu..şuan gerçekten çok şaşkınım ben sandım ki..yani..bizden konuşucaz..
ben seni sevdim..sen benim sadece sevgilim değil herşeyimi anlattığım bir dostumda oldun..açık konuşmalıyım ki benimde içimde hiçbir şey kalmadı fakat seninle konuşmayı içimde olanları anlatmayı özledim..
anlıyorum..anlat ozaman..herzaman dinlerim..
her akşam yatağa yattığımda kafamda koca bir evren yeniden var oluyor..yaşadıklarıma bakıyorum..öyle insanlar tanıdım ki..her defasında aynı şeyler oluyor hep demek istiyorum herhangi birinin karşısına dikilip..
kaybettiklerimin korkusu yaşadıklarım..demelisin..affettirmek zorunluluğu içindeki pişmanlığın..göz yaşların düştükçe benimde içim ağlıyor inan..ama ben durabiliyorum..sen durduramazsın artık bu fırtınayı..kapandıkça zihninin odalarına..sor..neden diye..geriye baktığında ileride acı çeker gibi çıkarmaya çalışacaksın düşüncelerinden..sen zamanı mühürledin..güvensizlik biriktirdin hayat kumbaranda..dilediğince harca artık..
....................
bu söylediklerinden anladığım kadarıyla karşına hep aynı karakterde insanlar çıkmış..sana hep aynı şeyleri yaşatmışlar..yada bir kişi sana onlarca kişinin yaşatabileceği acıyı yaşatmış..
hangisi..
sence..
herikiside olabilir bunun ayrımını ben yapamam..sen yapmadığın sürece...peki bişey sorucam bazen olurya biri veya birileri sana çok acı çektirir ama yinede bi özlem olur içinde..hiç özlem duyduğun birileri varmı..
...................
aaahhh...özlemek ne acı..içini oyan paslı bir çivi uzaklar..ayrılıklar..bunlar yaşlandırdı beni..dışım daha genç taze..ama içim çürümüş küf tutmuş halde..bunca şey anlattım sen ne düşünüyosun anlattıklarım hakkında..
şüpheyse insanın içini kemiren karartmaya almalıdır saklı düşüncelerini..sandıklara kapatıp asma kilitler vurmalıdır üzerine..güvendir asıl önemli olan..bir fahişenin göğsünden akan ter gibi hızlıca yok olabilir..bazen derdi yoksa insanın dert yapar herşeyi kendine..ölümü için insanın ihtiyacı yoktur kimseye..insan yeter herzaman kendine..
of of of..çok manidar fazla iğneleyici oldu..
fikrimi sordun bende söyledim..aslında kendi kendine yapıyosun herşeyi..çık dolaş etrafına bak insanlara bak..herkes hayatını devam ettiriyor..karşına biri çıkar olurda evlenirsiniz düşünsene kendin için bişey yapmıyosun şu haline bak salmışsın her şekilde kendini..ilerisini düşün biraz..şunu unutma en modernim diyen erkek bile eşinden düşük maaş aldığında hır çıkartır..sevdiğin insan kadar olamadığını düşün onunla aynı derecede olamazsan onu mutlu edebiliceğini mi sanıyorsun..
saçmala..asıl sen etrafına bak..farkımız yok yanımızdakinden..kadercilik kompleksinin vurdumduymaz pompası bu..çakar geçer adama..göz kapakların ağarlaşır..farkedemezsin..bazen öpmek istersin birini..hayat çıkar karşına..vakumlayıcı öpüşüyle morartır heryerini değilmi..ararsın o an seni afiş eden kafayı..aaahh mariaaa...gün boyunca ne yaptım düşünürsün durup duruken..tüm düşüncelerini bi kağıda yazıp yakmak istersin..hiç birşey yapamadım madem bi sigara yakayım dersin..karşına o an birsürü karo çıkar..ve o an aslında tuvalettesindir ve sıçıyosundur..
işte..hep aynısın ciddiyetin yakınından geçmeyen man kafalının tekisin..sen dalgaya al herşeyi..rahat ol böyle..dalgaya aldığın bu hayattan bedeninin içi boşaldığında bu gidişle kimse olmıycak yanında..kokuşmuş bi leş olarak bulunup yaşadığın gibi bu dünyadan gidişinde bir çöp gibi olucak..
ooollldu ozaman..git sen şimdi arkandan kapıyıda kapat...ceyran yapmasın..

olur öyle arada..

dur
ne var
nereye gidiyosun
neden soruyosun ki
sormayım mı
çok istiyosan sor ne deyim ki karışmıyorum artık sana
nereye gidiyosun
çok mu merak ediyosun ne yapıcaksın
soramaz mıyım tanrı aşkına neden böyle yapıyosun
ne yapıyorum
işte bunu
neyi
hala neyi diyosun başamı alayım hepsini
al çok mu zor
off..tamam git 
nereye
nebileyim gitmiyomuydun
ha gitmemi bukadar çok istiyosun yani
.......
ne..ne bakıyosun
bunu nasıl başarıyosun anlamıyorum..
bende seni hiç anlamıyorum
anlamaya çalış ozaman
anlayış üzerine çok iddalısın anlaşılan..
böyle bişey söylemedim bunu kastetmedim..
bikerede lafının arkasında dur
yahu nededimde inkar ettim
tamam ben artık sana bişey demiyorum
deme zaten
demiyorum zaten
tamam deme
tamam demiyorum
tamam sus
allah allah sen sus imkansız ama
tamam sus
sen sus
sus
sus
sus
sus
su
su
su
s

s
s
s
SİKTİR GİT..

ACI ÇİKOLATA..

yalnızlığın karanlık kuyusunun yanında oturuyordum sadece..esen meltemle batan güneşin kızıllığı başımı döndürdü birden..rüzgarla başak tarlaları ihilal yapan çılgın kalabalıkları anımsatıyordu..uzaktan gelen ses içimi ürpertti..beni çağırıyorlardı..çaresizdim..acizdim kendimce..çıplak ve yaralı ayaklarımın üzerinde karıncalar geziyordu..hayatın hareketliliği herzaman gözümün önündeydi ama ben göremiyordum..belkide görmek istemediğimdendir..bakıyorum ama önümde boş bi sonsuzluk var..
  kalktım yerimden ve koşmaya başladım istemsizce..başaklar heryanıma temas ediyordu..çıldırmış gibiydim..ama bu..bu çok güzeldi..delice kahkahalar savuruyordum etrafa..siyah kargalarda eşlik ediyorlardı herkese kötü ama bana güzel gelen sesleriyle etrafımda..ayağım takıldı birden..neye uğradığımı şaşırdım..başımı yere öyle sert çarptım ki..gözüm karardı..başımdan akan sıcak kanı hissedebiliyordum..mutlu olmayı beceremeyen biri olarak başarımı akan kanımla kutladım..başımı yerden kaldıramadım..toprak kokusu burnumda gitgide artıyordu..burnumun üzerinden akan kanı izledim sessizce..
   ve geldiler yine..beni sadece buldunuz yakalamadınız demek isterdim onlara..ben deli değilim yalnızım sadece demek isterdim..ama yıllarca kimseyle konuşmadım..konuşamadım..artık konuşamıyordum..içimdeki milyarlarca sayfalık roman olucak birikmişliği boşaltamıyordum..hırpalayarak götürdüler odama kadar..
   bu odada olmaktan nefret ediyorum..daha kötü oluyorum hep o an gözümün önüne geliyor..hep o an..hep o gün..keşke eve hiç gimeseydim..keşke o kapıyı açmasaydım..ama açtım..ve küçük gözlerim büyük bi kaybı gördü..önce havada duran ayaklar..havada duran bedenler..tavandan sarkan pis iplerle asılı haldeler..elimden düşen ekmekler..artan parayla aldığım yeni ısırılmış çikolatam..hayatımdaki yediğim son ve en acı çikolataydı..

   
   

ANLAYANA...

tahta pabuçlar yaptım sana bana..şarkımızı açtım dinle..bozuk pikap ama ben duyuyorum sesini..kablolar,pullar,kürdanlar var etrafımda..kestim bileklerimi yine..aktı yayıldı etrafa civa..hala sızlıyor sırtımdaki arşe izleri..karanlık şarkımızın lanetini çekiyorum ben yine..sen otur koltuğuna kurul rahatça..tozlu şamdanların loş ışığı bile aydınlatmıyot seni..küçük ihtimallerde dahi olamıyorsun..düştükçe yere..bir kat daha artıyor kadehteki şarabım..bir koza gibi sarıyor etrafımı sigaramın dumanı..yok oluşumu ağar çekimde izle olurmu..o zaman daha iyi aydınlatırsın ruhumu..

 olmuyorsa bazen verdiğin kararlar..çekip gidiceksin terkediceksin bulunduğun yeri..bulantılar içinde zarını yırtmaya çalışıcağına kendini varedebileceğin kendi kendini yaratabileceğin yerde bulucaksın kendini..aklına tam kapıdan çıkarken montunun cebinin kapı koluna takılması gibi takılan kişiler,suratlar olmamalı..sen istemiyorsan o an yaşanmamalı..kimin ne düşündüğü çok umrundaysa versinler eline günlük bildirgelerini milyonlarca insanın yaptığı gibi koyun geldik koyun gidicez kafasını yaşa gönlünce..

herzaman kimi nasıl mutlu edebilirim veya kimi nekadar mutlu etmeliyim diye düşündüm..kimisi için elimden geleni ardıma koymadan didinip durdum..çokta severek yaptım bunu..kimileri şemsiyeyi kapattıktan sonra yağmurun başlaması gibi sinir etti kimiside dinlemek istediğim bir şarkıyı hayal ederken radyoyu açtığımda o şarkının çaldığını duymamdaki kadar mutlu etti beni..kimine göre küçük ama bana göre büyük şeyler bunlar..

ANLAYANA...

ŞEN SABAHLAR..

    her bir yeni güne başlarken bu sabah farklı olucak diyorum..ama klişe bir şekilde bilgisayarın başına geçiyorum hızlıca..ekrana bakmaktan yorulan gözlerimi ovarak kafamı kaldırıyorum ve karşımda ışıl ışıl bir pencere..içim o anda coşkuyla doluyor hemen gidip perdeyi açıyorum ve bir bakıyorum ki hayat karşımda..denizin ve gökyüzünün maviliği birbirine karışmış..çamlar benden daha hareketli..git gide ölen ağar bir hastayım sanki diyorum kendi kendime..herbir eve tek tek bakıyorum..içimde anlam verilemez bir duygu beliriyor..hepsinin içinde neler oluyor merak etmeye başlıyorum..kimisinde kahvaltı kimisinde kavga kimisi ölümüne sabah programı izlerken bazılarıda çılgınca sevişiyordur..sonra oturuyorum en yakın iskemleye..ölümüm aklıma geliyor..sevdiklerim aklıma geliyor..bakıyorum kendime elimi başıma yaslamışım dalmış gitmişim uzaklara..birden diyorum şuan şu şekilde ölsem..içeri biri girip çıksa..bişey dese cevap vermesem..belki sinir olucak bağırıp çağırıcak sonra çekip gidicek..ama ben hep öyle kalıcam..ne komik olurdu değil mi? artık hırsına yenilen herkimse kolumdan çektiğinde ellerine yığılıp kalıcam..gözler artık allahını kaybetmiş olur heralde..işte o andan itibaren olucakları gözlemlemek isterdim..neler olucak..herkes birbirine nasıl söyleyecek? kim ne tepki vericek? kim üzülüp kim üzülmeyecek? herkesin haberi ilk aldığında ki o yüz ifadesini fotoğraflamak isterdim..keşke öyle bir imkan olsa..gerçe bunu yapabilirim ama sonra vakit geldiğinde camın önünde çürümek istemem...
   işte ben böyle düşüncelerle uyandığım sabahta günün devamını ne şekilde getiririm siz düşünün...