olur öyle arada..

dur
ne var
nereye gidiyosun
neden soruyosun ki
sormayım mı
çok istiyosan sor ne deyim ki karışmıyorum artık sana
nereye gidiyosun
çok mu merak ediyosun ne yapıcaksın
soramaz mıyım tanrı aşkına neden böyle yapıyosun
ne yapıyorum
işte bunu
neyi
hala neyi diyosun başamı alayım hepsini
al çok mu zor
off..tamam git 
nereye
nebileyim gitmiyomuydun
ha gitmemi bukadar çok istiyosun yani
.......
ne..ne bakıyosun
bunu nasıl başarıyosun anlamıyorum..
bende seni hiç anlamıyorum
anlamaya çalış ozaman
anlayış üzerine çok iddalısın anlaşılan..
böyle bişey söylemedim bunu kastetmedim..
bikerede lafının arkasında dur
yahu nededimde inkar ettim
tamam ben artık sana bişey demiyorum
deme zaten
demiyorum zaten
tamam deme
tamam demiyorum
tamam sus
allah allah sen sus imkansız ama
tamam sus
sen sus
sus
sus
sus
sus
su
su
su
s

s
s
s
SİKTİR GİT..

ACI ÇİKOLATA..

yalnızlığın karanlık kuyusunun yanında oturuyordum sadece..esen meltemle batan güneşin kızıllığı başımı döndürdü birden..rüzgarla başak tarlaları ihilal yapan çılgın kalabalıkları anımsatıyordu..uzaktan gelen ses içimi ürpertti..beni çağırıyorlardı..çaresizdim..acizdim kendimce..çıplak ve yaralı ayaklarımın üzerinde karıncalar geziyordu..hayatın hareketliliği herzaman gözümün önündeydi ama ben göremiyordum..belkide görmek istemediğimdendir..bakıyorum ama önümde boş bi sonsuzluk var..
  kalktım yerimden ve koşmaya başladım istemsizce..başaklar heryanıma temas ediyordu..çıldırmış gibiydim..ama bu..bu çok güzeldi..delice kahkahalar savuruyordum etrafa..siyah kargalarda eşlik ediyorlardı herkese kötü ama bana güzel gelen sesleriyle etrafımda..ayağım takıldı birden..neye uğradığımı şaşırdım..başımı yere öyle sert çarptım ki..gözüm karardı..başımdan akan sıcak kanı hissedebiliyordum..mutlu olmayı beceremeyen biri olarak başarımı akan kanımla kutladım..başımı yerden kaldıramadım..toprak kokusu burnumda gitgide artıyordu..burnumun üzerinden akan kanı izledim sessizce..
   ve geldiler yine..beni sadece buldunuz yakalamadınız demek isterdim onlara..ben deli değilim yalnızım sadece demek isterdim..ama yıllarca kimseyle konuşmadım..konuşamadım..artık konuşamıyordum..içimdeki milyarlarca sayfalık roman olucak birikmişliği boşaltamıyordum..hırpalayarak götürdüler odama kadar..
   bu odada olmaktan nefret ediyorum..daha kötü oluyorum hep o an gözümün önüne geliyor..hep o an..hep o gün..keşke eve hiç gimeseydim..keşke o kapıyı açmasaydım..ama açtım..ve küçük gözlerim büyük bi kaybı gördü..önce havada duran ayaklar..havada duran bedenler..tavandan sarkan pis iplerle asılı haldeler..elimden düşen ekmekler..artan parayla aldığım yeni ısırılmış çikolatam..hayatımdaki yediğim son ve en acı çikolataydı..

   
   

ANLAYANA...

tahta pabuçlar yaptım sana bana..şarkımızı açtım dinle..bozuk pikap ama ben duyuyorum sesini..kablolar,pullar,kürdanlar var etrafımda..kestim bileklerimi yine..aktı yayıldı etrafa civa..hala sızlıyor sırtımdaki arşe izleri..karanlık şarkımızın lanetini çekiyorum ben yine..sen otur koltuğuna kurul rahatça..tozlu şamdanların loş ışığı bile aydınlatmıyot seni..küçük ihtimallerde dahi olamıyorsun..düştükçe yere..bir kat daha artıyor kadehteki şarabım..bir koza gibi sarıyor etrafımı sigaramın dumanı..yok oluşumu ağar çekimde izle olurmu..o zaman daha iyi aydınlatırsın ruhumu..

 olmuyorsa bazen verdiğin kararlar..çekip gidiceksin terkediceksin bulunduğun yeri..bulantılar içinde zarını yırtmaya çalışıcağına kendini varedebileceğin kendi kendini yaratabileceğin yerde bulucaksın kendini..aklına tam kapıdan çıkarken montunun cebinin kapı koluna takılması gibi takılan kişiler,suratlar olmamalı..sen istemiyorsan o an yaşanmamalı..kimin ne düşündüğü çok umrundaysa versinler eline günlük bildirgelerini milyonlarca insanın yaptığı gibi koyun geldik koyun gidicez kafasını yaşa gönlünce..

herzaman kimi nasıl mutlu edebilirim veya kimi nekadar mutlu etmeliyim diye düşündüm..kimisi için elimden geleni ardıma koymadan didinip durdum..çokta severek yaptım bunu..kimileri şemsiyeyi kapattıktan sonra yağmurun başlaması gibi sinir etti kimiside dinlemek istediğim bir şarkıyı hayal ederken radyoyu açtığımda o şarkının çaldığını duymamdaki kadar mutlu etti beni..kimine göre küçük ama bana göre büyük şeyler bunlar..

ANLAYANA...

ŞEN SABAHLAR..

    her bir yeni güne başlarken bu sabah farklı olucak diyorum..ama klişe bir şekilde bilgisayarın başına geçiyorum hızlıca..ekrana bakmaktan yorulan gözlerimi ovarak kafamı kaldırıyorum ve karşımda ışıl ışıl bir pencere..içim o anda coşkuyla doluyor hemen gidip perdeyi açıyorum ve bir bakıyorum ki hayat karşımda..denizin ve gökyüzünün maviliği birbirine karışmış..çamlar benden daha hareketli..git gide ölen ağar bir hastayım sanki diyorum kendi kendime..herbir eve tek tek bakıyorum..içimde anlam verilemez bir duygu beliriyor..hepsinin içinde neler oluyor merak etmeye başlıyorum..kimisinde kahvaltı kimisinde kavga kimisi ölümüne sabah programı izlerken bazılarıda çılgınca sevişiyordur..sonra oturuyorum en yakın iskemleye..ölümüm aklıma geliyor..sevdiklerim aklıma geliyor..bakıyorum kendime elimi başıma yaslamışım dalmış gitmişim uzaklara..birden diyorum şuan şu şekilde ölsem..içeri biri girip çıksa..bişey dese cevap vermesem..belki sinir olucak bağırıp çağırıcak sonra çekip gidicek..ama ben hep öyle kalıcam..ne komik olurdu değil mi? artık hırsına yenilen herkimse kolumdan çektiğinde ellerine yığılıp kalıcam..gözler artık allahını kaybetmiş olur heralde..işte o andan itibaren olucakları gözlemlemek isterdim..neler olucak..herkes birbirine nasıl söyleyecek? kim ne tepki vericek? kim üzülüp kim üzülmeyecek? herkesin haberi ilk aldığında ki o yüz ifadesini fotoğraflamak isterdim..keşke öyle bir imkan olsa..gerçe bunu yapabilirim ama sonra vakit geldiğinde camın önünde çürümek istemem...
   işte ben böyle düşüncelerle uyandığım sabahta günün devamını ne şekilde getiririm siz düşünün...

BOZUK TELEFONUMDAN GELEN SESLER..

çürüdük artık..arkanız dönük hepinizin..söz geliyorum..söz..koşuyorum..gün geldiğinde aynı yerde olucaz,aynı havayı soluycaz..tanıyamıycaksınız beni..farkına vardığınızda hava kapalı bile olsa güneş açıcak..söz geliyorum..söz koşuyorum..birbirimizin gözlerine baktığımızda sevinç anını görelim diye zaman kaybetmiyorum..söz verdim geliyorum..deniz fenerinin ışığını görüyorum..geç kalmış buluşmaları tamamlıyorum..gün geldiğinde aynı sabaha uyanıcaz..geçtiğim yolları siliyorum..gördüğüm tarlalarda özlemlerimizi nadasa bırakıyorum..söz geliyorum..söz koşuyorum...


gördünmü sende hadi söyle..özgürlük denen sonsuz yolu..içinde biliyorum..korkma sakla onu..sakın kaybetme..bak geliyorlar yine..kin kanatlı kuşlar salıyorlar etrafa..sende görüyormusun..çılgına dönmüş dalgaları..rüzgarın sessiz çığlığı yankılanıyor..dikkatli ol duyacaksın sende..görüceksin..geçicekler karşına..gülücükler saçıcaklar etrafa..sen hep şüphe duyucaksın..görüyorsun değilmi..yargısız düşünceler hep eteğimize yapışmış halde..bıraktığında boşverdiğinde görmeyeceksin..emin ol..çünkü ölüceksin...


bak geçiyor bulutlar..nerede yağmurlar..eminmisin..kahrolduğumuz ortada..kadersizleştiriliyoruz..çizgili gömlekler gibiyiz..renkler farklı ama aynı zorunlu desen..sende gel..yeşil dağların ardındayız..bak hızla dönüyor dünya..evrende hepimiz sadece bir nokta..geliceksen söyle..kapanıyor kapılar..acele et..


arabamıza binelim..hızla gidelim..gözaltı torbalarım yanımda..kaçabiliriz artık..korkularımız şaha kalkmış..koş..imgelerim bagajdaydı..hala ordaysa kurtulunca çıkarıcam..ayna tutup güneşte yakıcam..makas atılmış gülüşmelerimiz kalmış cebimde..ayırdım sanada..bakınca çok saçma..neden olmasın ki ama...


kararsız kaldığımda duyduğum sesler gelir aklıma..boşalmanın öncesindeki soluklar..titreme hissi..bazen bir göz yaşıyla düşer terli saçlara..kararsız kaldığımda yaptığım konuşmalar gelir aklıma..içine baktığım gözler bazen..kimi boş kimi kinli kimi ciddi kimi içten..renkleri kadar baktıkları biçimde farklı..kararsız kaldığımda yatar uyurum bazen..en iyisi o aslında...


karambole geldi hayat..varmış kurgusal insan rahat..git gel yaptık hep..uzak bir ışık gibi..ama görüyorum..gözümü kamaştırabiliyor..kafamdalar..içimdeler..her bir hücremdeler..beraberken duyduğumuz sesler yankılanıyor şimdi kulağımda..duğduğumuz kokular burnumda..esen rüzgarlarımız etrafımda..mutluyum..asfalt dünya sınırımız değil..sınırsızlığımız..tanışmadık daha engelle..hayatı öğrendim yanınızda..ama öndeyim hepinizden..bir kalp çaldım vadinizden...


yalnız kaldıysan..saf halinin dıştan görünüşüdür korkma..seninle beraberinde gelen koca birikmişlik,bir yığın hayat görünmez asla..kişiler,dostlar,arkadaşlar..somut olmadıkları zamanlarda bile soyut haliyle yanındadırlar..umut etki hep öyle kalsınlar...

RAAT OLCAN..

boşverdim herşeye..uçuyorum sanki..görülmiycek bişey yok tüm sorunlar karşımda duruyor..ama..BANANE diyorum..param yoksa banane..istediğim yere gidemiyorsam banane..insanlar ölüyorsa banane..ben tok yatarken başkaları aç yatıyorsa banane..eğlenmene bakçaksın ya..veya kendi dalgana hangi ayardaysan artık..kafa netarafa sen otarafa..ülke bölünücekse banane..herkes kurnaz olmuş..üste çıkabilmek için adamını altına alır olmuş..herkes birbirini s**iyo..rahat ta millet...rahata takmış herkes..her olanı doğal karşılar olmuş..böyle bi ülkede böyle bi hayatta baskıcı kafaların yönettiği biyerde yaşıyosak tüm olanlardan banane..kimse kendini düşünmüyosa banane..bundan sonra bende keyfime bakıcam..düşene öyle bi tekme vurucam ki..bende düşünce banada vursunlar..ahahah..herkes çökertsin birbirini..bokçuvalı bi dünya olsun..çıkarlar günlük konuşma konusu olsun...heryer çöp olsun...bunu istiyorum..

KUŞKULARIN KARANLIĞI..

kuşkularım acaba gerçek doğrularım mı..ayırt edemez haldeyim..soruyorum sorguluyorum ama duyduğum sesler konuşmalar aklımı çeler durumda..aslında en başta ben doğrumu yapıyorum diye soruyorum kendime..içimdeki ses devam et diyor.kötüde olabilir dikkatli olmalısın diye  uyarıyor.ama sonunda devam et yaşa ve gör diyor..aslında baktığımız zaman hayata insan istemedikten sonra yapıcam dedikten sonra kulakları deliniyor ve kim ne derse desin duymuyor..ben bunu hissediyorum ve yaşıycam diyorum..kararlarının arkasında durduğun zaman ben istedim ve oldu diyebiliyosun demelide insan..herşeyin sonunda ya iyi vardır yada kötü..kötü olduğunda yaşıycaklarını kötü anlar başladığında düşünmelisin herzaman iyiye odaklanmalı..iyi olduğunda kötü olsaydıda şöyle olurdu böyle olurdu gelmiyo insanın aklına..mutluluğun pembeliğinde kayboluyosun..bu kafayı yaşamalısın hissetmelisin ki olumlu olan gelsin..
  aslında kim ne isterse değil kim ne hissederse onu çağırıyo ve onu yaşıyor.her karanlıkta bi aydınlık vardır..önemli olan onu yakalamak ve görmek..bakmak demiyorum görmek diyorum..arasında okadar çok fark varki..bazı insan baktığı halde bazende gördüğü halde karanlığın mayıştırdığı gözlerini ortamına ayak uydurur ve yavaşça kapar...göremez o an..ışık hızla patladığında zaten iş işten geçmiş olur..bazen küçük bir elektrik anahtarı gibi olmalı insan..evrende küçük ama tek harekette aydınlatabilmeli etrafını..

BANG..

kaldığın yerde bekle.ahaha.başka yere gidebiliceksin sanki.olur zamanla.unutlur dedin.oldumu peki.hadi bunu deneyelim seninle.sen geç karşıma oldurt bunu bana.hadi yap.farketmez.ne olursa artık..aklına ilk ne geliyorsa mesela..kabullenilmiş çaresizlik belkide bir bakıma.bir dakika kahvemi alıp geliyorum..ne mi yapıcam.hadi ama.beni tanımıyormuş gibi davranmayı bırak.tamam bunlar olabilir ama görmezlikten gelme artık bazı şeyleri..hava ne kadar güzel değilmi.çocuk seslerini duyuyormusun.kuşlarla beraber uçuyorlar sanki.araba sesleri yok artık farkediyosun değilmi.TAMAM KES.bende duyuyorum.ama birkez olsun duymamazlıktan gel.bazı şeyleri,işine gelmeyenleri duymadığın gibi..hadi gel..gidiyoruz..birkez olsun soru sorma.sus ve benimle gel...koş hadi koş.ahaha..kooş..yakala beni hadi..dikkat et!!ahahah..dur bekle.dinlen.nasıl ama beğendinmi.gel bak şuraya çıktığımızda daha iyi görüceksin manzarayı.nasıl ama..bak bak iyice..bana bak..artık yapamıyorsun.bana bakamıyorsun bile..lanet olsun!!daha ne yapmam gerekiyor ha..daha-ne-yapmam-gerekiyor!!!ölümün yakın nefesini duyuyormusun..ha..bak bana..duyuyormusun..bak en sevdiğin şarap..al..karşılıklı içelim..tepemizdeki güneş nekadar sıcak farkındamısın..bu güneş battığında burası soğuycak..her yer kararıcak..tıpkı bizim hayatımız gibi..BANG..

ÖLÜM PARTİSİ..

neden herşey belli bir düzende gidiyor..alışılmışların dışına çıkamıyoruz..ben ne bileyim düz bir çizgide hafif bir eğri olmaya çalışırım hep..herkesin gittiği yoldan gitmeyi sevmem..farklı olmak için çabalamak gibi bir kaygımda yok ama normal halim zaten diğer kalıpların dışında..
örneğin fırında yapılmış bir kemal paşa tatlısının köşede kalıp yanmış olanları daha çok ilgimi çeker..ortada olanlar belli,hepsinin tadı aynı zaten..şekil aynı,renk aynı..ama diğerleri!!!..ortada olanlardan daha farklı..öyle oldukları için zaten köşedeler..
bunlardan farklı olarak şöyle bişey var..mesela gidersin bir mağzaya..satıcı gelir başına sormadığın halde başlatır anlatmaya..bak bunlar var..bunlar bu ara çok satılıyor falan..iyide akıllı evlat çok satılıyosa ben neden alayım onu..dışarda başkasıyla aynı desen içinde neden yer almak isteyim..ben istemem şahsen..kimiside sever mesela..buda bi farklılıktır..
veya bunlardan çok farklı olarak..ben öldüğümde benim için cenaze değilde ölüm partisi yapılsın isterim..ne öyle abi herkes ağlıyor..sonra ne oluyosun iki gün sonra unutuluyosun..ama düşünsenize..herkes toplanmış..kahkahalar havada uçuşuyor..seninle ilgili güzel hatıralar canlandırılıyor bi köşede..herkes eğleniyo..unutulmaz bi gün olmazmı..sende oradasın..farklı bi olayın içinde farklı bi durumdasın..herkes gülüp eğlenirken..herkes ayaktayken sen yatıosun..:))))
tabikide bunlar sıyırmış bir kafanın düşünceleri..ama bana göre gayet normal..neden olmasın ki..diğer ritüeller yine yapılsın..ama bunlarda olabilir..

monologlar..

     işte başladı yine ilk kar..her sene heycanla izlerim yılın ilk karını..her sene farklı bir buruklukta olur içimde nedense..bu senede dostlarımın,kardeşlerimin benden uzak oluşu buruk olmamın sebebi..tabiki yanımda olanlarıda var fakat hepsi yanımda olsun isterim hep..ayrı kalmak değilde ayrılış anı canımı yakandır hep..hep yanyanayken,hep beraberken,hep gülerken şimdi ayrı olmak çok acıtıyor canımı..yağan kar merhem olur gibi şimdi..kapatıyorda üzerini..üzüntülerim karla kaplanıp onunla eriyip gidicek yine..herzamanki gibi..
     biliyorum mesafeler hiç birşeyi değiştirmiyor..varolduğumuz sürece yollar bizimdir..yollar sevgileri pekiştirir..daha çok birbirine bağlar insanı..
    inanıyorumki bu monologlar bir gün işe yarıycak..:)))