30 Temmuz 2011 Cumartesi

bıraksaydım da yaşasaydı...

bir çiçeğim olsun istedim..ona bakmak sulamak ilgilenmek istedim..nasıl olucağını hiç düşünmemiştim ama bir tane olsun istedim..ben nasıl olsa falan derken çıkıverdi karşıma..nasıl güzel nasıl narin kıpkırmızı diri bir gül...akşamın kızıl güneşi altında alev alev yanıyodu sanki..ateşiyle benide yakacağını hiç düşünmeden koştum yanına benim olsun istedim..heryanım titriyordu..ellerim,ayaklarım heycanlıydım artık benim olucaktı..
aldım onu koydum kendimce en güzel yere..hergün suladım hergün sildim yapraklarını..önceden de çiçek bakmıştım ama onlara baktığım gibi bakmadım ona biran gözümü ayırmadan baktım..sonra dışarı çıktım bir baktım heryerde çiçek dolu..ama benimkisi en güzeli dedim hep..diğerlerinin kokusu geldi..kopup önüme düştüler..ama yılmadım kendi çiçeğimin üstüne titredim hep..
bir baktım ki diğerlerine bakarken aslında kendi çiçeğime hiç bakmamışım git gide güzelleşmiş aslında az su verdiğim için yaprakları sararmış,boynu bükülmüş,her yanını böcekler sarmış..ben böcekleri silkeledikçe yenileri geldi..baktım ki çiçek elden gidiyor..ne yapsam eskisi gibi olsa diye kendimi yedim durdum..
durup karşıdan baksaydım o benim çiçeğimdi bir kere..kendini yenilerdi..benim saksımdaydı..ama düşünemedim tekrar eskisi gibi olsun diye daha çok su verdim..böcekler gitsin diye olmadık ilaçlar sıktım üstüne..
çiçek hep aynıydı ama bana öyle gelmiyordu..baktım en sonunda çiçeğim eskisi gibi harika ilah gibi..bebek gibi..
ama yıpranmıştı artık..çok sudan canı çıkmıştı artık..çok güzeldi ama boynu büküktü..öyle olmasın diye tuttum sapından düzelteyim dedim..bir ip bağlarım korurum onu dedim..tuttum kaldırdım ve..dayanamadı kırıldı..koptu..bikaç yaprak düştü ayaklarımın dibine..yoktu artık..o gözümden sakındığım en değerlim yoktu artık..saksım boştu artık..
çok içim acıdı..önce boğazımda bir yumruk,olduğu gibi miğdeme inen ağrılar başladı..her aklıma geldikçe benim yaptığım aptallıklar aklıma gelince göğüs kafesim sıkıştı..pressleniyordum sanki..o benimdi çiçeğimdi..güzel çiçeğimdi,kızıl çiçeğimdi,küçük çiçeğim benimdi..dayanılmaz bir acıydı işte bu..
ama ne yapıyorum..geri kalanla idare ediyorum..kökü benim ellerimde..yavaş yavaş suluyorum..eskiden yaptıklarımı düşünüyorum..o filizden fışkıran yaprağı gördüğüm anda kendi saksıma kapanıcam..istediği kadar su verip ilaçlanması gerekirse dikkatli yapıcam..
ama bunun yanında diğer çiçeklerede bakıcam..bakıcam ki çiçeğim yeniden doğduğunda her kokuya doymuş olup sadece onun kokusunu duyayım...

23 Temmuz 2011 Cumartesi

durmuşmuyuz..belkide...
karar verdikmi peki
ne için
hayata dair...bakıyorum..karanlık..hep karanlık..
uzaktaki balıkçı kayıklarından denize yansıyan ışıkları görüyormusun..
işte hayata o kadar uzağız..görüyoruz ama gitmiyoruz da..
git ozaman ne bekliyorsun..
yalnızlığımın rehber olmasını..
baksana hiç düşündün mü..insanların yersiz bağırışlarını..sen ben bizlerde öyleyizdir hep..peki sonuç ne..
bulanık uykularımızdan uyandığımız günlerde sessiz çığlıklar atardım ama hep duyulurdu..
peki diğerleri
umurumda diğerleri..
işte hayat tamda budur diğerlerini boşverdiğin anda başlar yok oluşun..çünkü onlarında boşverdikleri arasındasındır..
yok olmaya çalışmak için kolay bi çaba
belkide
aynen öyle sildiğimiz hatıralara döndüğümüzde nasıl siliklerse diğerleri benmim için herzaman öyle
hoyratça savur düşüncelerini belki yakalyan olur..
biri yeter bana..
nerde o peki..
karşımda..
karşındakilerin düşüncesine önem vermediğin sürece istediğin yolda yürüyemezsin..
nasıl..
diğerlerinden bir kaç cm çıkık duran taşa ayağın takıldığı zaman anlarsın bunu..
sıkıldım yeter..
gerçekten sıkıldın mı.
evet..peki neyden sıkıldın..
herşeyden..
peki neden kendini öldürmüyorsun var olmanında bir anlamı olmamalı senin için..
var oluşumla kendimi yok etmem yetmiştir herzaman bana..

22 Temmuz 2011 Cuma

OMFG..

salonun ortasında carmina burana eşliğinde açık camlardan içeri biraz rüzgar girmesiyle mutlu olduğum aynı zamandada üstüste duran kitapların aksında yerde yuvarlanıyorum..şuan kendimi yeni emekli olmuş insanlar gibi hissediyorum kafamda birsürü şey yapmak için planlar birikiyor.boş durmayım diye bişeyler yapıyormuş gibi görünmek için hareket halindeyim..şöyle uzaktan kendime bakma imkanım olsa göreceğimki kuyruğunu yakalamaya çalışan köpekler gibi kendi etrafımda dönüyorum.sigara içmek eskiden herhangi bir boşlukta hiç olmazsa bir kaç dakikamı doldurmak için alternatifimdi..kesmiyor artık arkadaş..böyle boş durmaktansa kazıya geri dönelim mezar çıkarayım yine..işe yarıyodum hiç olmazsa.