ONU BEN ÖLDÜRDÜM..

İlk görüşte aşk..evet onlar ilk görüşte aşık olmuşlardı birbirlerine..çocuk kızı ilk gördüğünde kalbi adete boğazında atıyordu.yutkunamıyordu bile..kızda çocuğu gördüğünde kızardı hemen..utandığı zaman hemen kızarırdı.utandı çünkü çocuk devamlı ona bakıyordu..çocuk engel olunamaz bir şekilde kıza sarılmak istiyordu..gözlerini ondan alamıyordu.yavaşça kıza doğru ilerledi..kız donup kalmıştı sanki.artık daha da yakınlardı.ikisi de gözlerinin içine bakıyorlardı.bu an hiç bitmemeliydi.hafifçe esen meltem kızın kokusunu getirmişti çocuğa.iyice içine çekti o muazzam kokuyu.güneşte bir yandan batmak üzereydi.kızıllık her yanı sarmıştı.kızın kızıl saçları daha da kızıllaşmıştı.

   Çocuk merhaba dedi..seni sanki daha önceden tanıyor gibiyim.sanki önceden beri birbirimizi tanıyormuşuz gibi hissettim..kusura bakma rahatsız etmek istemezdim..bunu neden nasıl yaptım anlamıyorum ama seni çok yakın hissediyorum dedi….ve arkasını döndü gitmek için..

  Kız dur dedi..dur bekle bende senin gibi hissettim..anlamıyorum nasıl oldu ama seni görür görmez içimden bir şey koptu sanki dedi..ve çocuğun elini tuttu..çocuğun elleri titriyordu..kız çocuğa baktı ve güldü..çocuk inanamadı hayatta bu kadar  güzel bir şeyin olabileceğine inanamadı..çocuk kıza zamanı olup olmadığını sordu..bir an olsun yanından ayrılmak istemiyordu..kız eve gitmesi gerektiğini ama akşam dışarı çıkabileceğini söyledi..çocuk kulaklarına inanamadı sevinci gözlerinden okunabiliyordu..kızda çocuk kadar heyecanlıydı..elleri terliyordu devamlı..çocuğa belli etmemek için annesinin diktiği beyaz elbisesini tutuyordu devamlı ellerini kurulamak için..

  Çocuk kızı evine kadar götürdü..yolda hiç konuşamadılar.sadece birbirlerine bakıp gülümsediler.kız bahçe kapısını açtı ve girdi.çocuk tam ne zaman buluşacaklarını sormak için elini kaldırıp azını açmıştı ki kız sekizde saat kulesinde buluşalım dedi.çocuk tamam dedi gülerek.kızda çocuğun gülüşüne bayılmıştı.

  Çocuk hemen eve gitmek için koşmaya başladı.yoldaki taşlara takılarak birkaç defa düşme tehlikesi geçirdi.kalbi yerinden çıkıcak gibiydi.ne yapıcağını bilemez halde sadece koşuyordu.nihayet eve gelmişti.bahçe kapısına yaklaştığında duramadı ve çok kötü çarptı.birden şoka uğradı.gözünü açtığında yerde yatıyordu.birden kız geldi aklına acıya aldırış etmeden üstündeki tozu temizlemeden eve koştu.annesi gördüğünde gözlerine inanamadı ve çığlık attı.açıklama yapıp zaman kaybetmemek için hemen banyoya koştu.üstündekileri çıkarıp geçen yaz annesiyle beraber bambulardan yaptıkları kirli sepetine fırlattı.küvete koştu hemen musluğu açtı.küvet dolarken ayağa dikildi elindeki,kolundaki,bacağındaki yaralara baktı.başını yavaşça sağa çevirdi ve aynadaki dehşet verici görüntüyle karşılaştı.kaşı yarılmış,dudağının kenarı sıyrılmıştı.kendine lanet okudu..APTAL..APTAL..APTAL..ne var o kadar koşacak dedi..o an annesi kapıya kırarcasına vuruyordu..oğlum ne oldu çık dışarı..aç kapıyı anlat ne oldu..çıldırtma beni aç diye bağırıyordu..çocuk hiç aldırış etmedi.kızı düşündü.içi içine sığmıyordu.hemen daldı küvete ve bastı çığlığı.yaraları suyla temas edince dayanılmaz bir acı hissettirmişti.

  Yavaşça yıkandıktan sonra hızlıca çıkıp bornozunu giydi.kapıyı açtı.annesi hala kapıdaydı neredeyse çarpıyordu.kadın sert sert bakarak çenesinden tuttu ve başını sağa sola çevirdi.şu haline bak.utanmıyor musun kavga mı ettin anlat dedi.çocuk annesine bakarak gerzek bir gülüş attı ve görüşürüz diyerek odasına koştu.kadın anlayamadı ne olduğunu.aşağıya inerken bağardı tekrar..yemek hazır hadi giyin gel..

   Çocuk o kadar hızlı hareket ediyordu ki her şeyi yıkıp döküyordu.dolabından favorisi olan kıyafetlerini çıkardı ve giydi hemen.yatağın altından annesinin gizli para biriktirdiği yeri bulup gizlice aşırdığı paralarla aldığı parfümü sıktı.aynanın karşısına geçti şöyle bir kendisine baktı.her şey tamamdı fakat yüzündeki yaraları nasıl saklayacağını düşündü.zaman gelmek üzereydi yapacağı bir şey yoktu artık.yara bandı yapıştırdı hemen aşağıya indi.annesi yemeğini koymuştu sofraya oturduğu gibi yemeğe başladı.annesi dik dik ona bakıyordu.anlamıştı ama görmemezlikten geliyordu.bir yandan yemeğini yiyip durmadan da

saatine bakıyordu.annesi karşısına geçti çocuk başını kaldırdı.bir baktı ki annesi gülüyor.kadın çocuğun şaşkınlığını görünce kahkaha atmaya başladı.en sonunda durup…aşıksın sen diye çığlık attı adeta.çocuk çok utandı.yemeğini yarıda bırakıp çıkmam gerekiyor deyip fırladı yerinden.hızlı adımlarla kapıya ilerledi ve kapıyı ardından çarparak çıktı evden.annesi kapıya baktı iç çekti arkasına dönerek bulaşıkları yıkamaya devam etti..

  Çocuk hızlı hızlı ilerliyordu.birden avazı çıktığı kadar bağardı.annesine sinir olup hemen evden çıktığı için dişlerini fırçalamayı unutmuştu.hala azında yer fıstığından yapılmış olan fıstık ezmesi tadı vardı.işaret parmağıyla dişlerini fırçalar gibi temizlemeye çalıştı.bu kadar aksilik fazlaydı artık.durdu derin bir nefes aldı hızlıca verdi.kendini rahatlamış hissettiğinde yola devam etti.soldaki patikadan giderek kestirme yola saptı.terlememek için hızlı yürümek istemiyordu ama geçte kalmak istemiyordu.

   Meydanın ışıkları az ileride belirmişti.heyecanı git gide artıyordu.kalbinin atışı neredeyse canını acıtmaya başlamıştı.yine yerinde durdu derin bir nefes alıp verdi.saat kulesinden çan sesi duyuluyordu.saat sekizdi.başını kaldırıp saate baktı çan sesiyle kalp atışı müthiş bir senkronizasyon içindeydi.sanki ses kalbinden geliyordu.başını indirip tam karşıya kulenin dibine baktığında kızı gördü.o an tüm heyecanı geçmişti.azı kulaklarındaydı adeta.kızda gülüyordu.çocuğa doğru yürümeye başladı.tekrar buluşmuşlardı.kız çocuğun yüzünü görünce şok oldu.ne oldu sana böyle dedi.çocuk hiç..önemli değil dedi.kız açıklama bekler gibi bakıyordu.çocuk iç çekerek seni bıraktıktan sonra eve giderken koştum da..düştüm dedi utanarak.kız kendini tutamadı ve bastı kahkahayı.çocuk kıpkırmızı oldu.kız gülümsedi ve çocuğa çok tatlısın dedi..birbirinin gözlerinin içinde kendilerini görüyorlardı.çocuk kızın elini tuttu hala kıza bakıyordu..kız..

hep burada durmayacağız değil mi dedi.çocuk kekeleyerek tabiî ki de hayır dedi.

  Kızın elinden tuttuğu gibi hızlıca yürümeye başladılar.küçüklüğünden beri gittiği deniz fenerine götürecekti kızı.hep hayalini kurduğu gerçekten seveceği kızı bulduğunda ilk buraya getireceğim diye söz verdiği deniz fenerine gidiyorlardı.kız dur nereye gidiyoruz böyle dedi.sürpriz bekle bakalım biraz dedi gülerek.kızda güldü ve neredeyse koşmaya başladılar.

   Deniz fenerine geldiklerinde kız azı açık kalmıştı.hep buraya gelmek istemiştim ama ya fırsat olmadı yada benimle gelecek bir arkadaş bulamadığım için gelemedim dedi.çocuk şaşırmıştı.bir yandan da sevinmişti.

   Fener yakıp söndürdüğü ışıkla denizde çok güzel bir görüntü oluşturuyordu.ikisi de çok mutluydular.sonu gelmez bir sohbetin içindeydiler sanki.çocuk bir an durdu kızın gözlerinin içine baktı.kızda ona bakıyordu.çocuk keşke zaman dursa ve hep bu anda kalsak dedi.kız gülümsedi ve keşke..bende çok isterdim dedi.sonra anlam verilemez bir çekimle birbirlerine yaklaştılar.o an işte zaman onlar için durmuştu.öpüşmeye başladılar.hafif esen rüzgar bir ip gibi etraflarında dolaşarak onları birbirine bağlamıştı sanki.çocuk kalp atışı anlaşılmasın diye kızdan kendini çekmişti hafifçe.kızda heyecanlıydı biran kendini garip hissetmeye başlamıştı.boğazı gıdıklanıyordu sanki.sonra kaşınmaya başladı.istemsizce çocuktan çekti kendini.geç oldu gitsek mi artık hem üşümeye başladım dedi.yalan söylemişti aslında hiç gitmek istemiyordu.çocukta isteksizce kabul etti.kız yolda öksürmeye başladı.çocuk birden endişelendi iyi olup olmadığını sordu.kız yine yalan söyledi iyiyim dedi.çocuk kızı evine kadar bıraktı.yine birbirlerine baktılar.kızın gözleri dolmaya başladı ağlıyordu.çocuk ne olduğunu anlayamadı.kız çocuğun konuşmasına izin vermedi.ellerini tuttu..seni biranda bulmuşken bu kadar çabuk senden ayrılmak istemezdim dedi.çocuğu öptü ve eve doğru yürümeye başladı.halsizce yürüyordu.bedenini taşıyamıyormuş gibi bir hali vardı.çocuk bu güzel akşamın sonunda böyle bir şey yaşanmasına anlam veremiyordu.boş boş bakınarak evin yolunu tuttu.

     Ertesi gün heyecanla uyandı çocuk.ilk defa annesi uyandırmadan uyanmıştı.hemen hazırlandı.saçını yaptı parfümünü sıktı.tekrar sevgilisini göreceği için çok heyecanlıydı.annesi çocuğu kaldırmak için yukarı çıkıyordu.çocukta hızla aşağıya iniyordu.bir patlama oldu

adeta.hızlıca çarpıştılar.kadın merdivenin korkuluğuna sırt üstü çarptı.çocuk annesini öyle görünce korktu birden özür dilemeye başladı.annesi tamam hadi aşık çocuk önemli değil kahvaltın hazır otur hemen dedi.çocuğun heyecandan iştahı kesilmişti.biran önce okula gidip kızı görmek istiyordu.hayır hemen çıkacağım dedi.annesi hemen kolundan tuttu mutfağa götürdü masaya oturttu.bu kahvaltı yapılmadan bir yere gidemezsin dedi.çocuk hızlı hızlı yemeğe başladı.masada fıstık ezmesi yoktu.nerede olduğunu sordu annesine.annesi yok artık fıstık ezmesi dedi.çok anlayamadı neden diye sordu.annesi gazeteyi uzattı.tanırsın belki sizin okuldan bir kız bu sabah ölü bulunmuş.doktorlar kızın yer fıstığına gizli bir alerjisi olduğunu ve bu yüzden öldüğünü söylemişler.çocuk şaşkınlık içinde kalmıştı.biryandan çayını içerken bir yandan da gazeteyi düzeltti..

    Çocuk biranda dondu.yüzü beyazlaştı.gözleri doldu..vücudu titremeye başladı.elindeki bardak biranda olduğundan daha ağar oldu.birden düşürdü elinden.yerde patlayan bardağın sesiyle annesi çığlık atarak çocuğa döndü.kadın şok oldu.oğlu bembeyazdı..hemen yanına koştu.ne oldu ne oldu dedi.gazeteye baktı sonra çocuğa döndü.anlamıştı çocuğunu heyecanlandıran kendine aşık eden kız artık yoktu.sıkıca sarıldı oğluna çocuk ağlayamıyordu.gözlerinden yaşlar akıyordu.ama ses çıkaramıyordu..aklından sadece şu geçiyordu..ONU BEN ÖLDÜRDÜM..

   

 NOT:dershanede bir hocamın anlattığı olaydan esinlenerek yazdım...teşekkürler..